Eigenlijk wil ik niet of zo min mogelijk over de dreiging van de VS ten opzichte van Iran schrijven - dit is precies wat het Bushregime en zijn filialen elders willen: een door angst bevangen bevolking die haar machteloosheid voortdurend ervaart. gebiologeerd door wat zij van plan zijn (of niet?). Het zal altijd werken, tot het niet meer werkt, zoals we misschien zullen zien in Burma.
Iran is een voorbeeld van een land waar de bevolking door massaal de straat op te gaan tegen de dictatuur de angst en daarmee de dictatuur heeft overwonnen. Dat was in 1979 - heel wat van de opstandigen van toen wisten niet dat zij de mollahs aan de macht gingen helpen.
De mollahs waartoe Ahmedinejad niet behoort. Hij was op bezoek in New York vorige week, sprak op Columbia University, waarvan de rector zich een trouw dienaar van het regime toonde door deze toch echt gekozen president een miezerige dictator te noemen. Ach, de tijden dat de Frankfurter Schule daar kon neerstrijken zijn geweest. Ook de tijden waarin je je dit nog kon voorstellen zijn voorbij (toen ik voor het eerst daar was kon ik dit nog).
Ahmedinejad heeft op die universiteit gezegd dat de Verenigde Staten een gevangenis voor de eigen bevolking zijn.
Deze collega becijfert dat 3,5 procent van de bevolking in de VS in ieder geval werkzaam is in de opsluitindustrie. Zo'n 0,7% zit vast, als we de voorwaardelijk vrijgelatenen meetellen - en dat moet tenslotte - naderen we de twee procent. Waarmee een op de twintig mensen in de VS iets met gevangenissen te maken heeft - aan een van beide zijden van de tralies.
Kortom, op dit punt heeft Ahmedinejad in ieder geval gelijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten