Het bootje lag in een van de buitengrachten van Amsterdam, eigenlijk een kanaal. Het had een vooronder, langsbanken. Lief zat al te denken over de gordijnen voor de ramen. Wij hadden de eerste keus bij de aanbieders, want wij hadden ons eerst gemeld. En onze dromen gingen hun eigen gang. Varen naar alerlei binnenwateren, misschien wel buitenwateren. Het had een motor, de naam zouden we dan ook veranderen in MV Caroline. Even dachten we zelfs aan vrije radio uit het kombuis.
De dagen verstreken en wij vernamen niets meer. Als wij de eerste keus hadden, wat lette hen dan? Het geld kon ik wel versieren. Dus op zekere dag belde ikzelf maar.
"Ja, jullie hebben de eerste keus, en we verkopen het 't liefst aan mensen die er plezier van hebben en ik kon zien dat jullie dat zouden hebben. Maar de andere gegadigden boden over onze vraagprijs heen, dus daar moeten jullie weer overheen."
"Geen sprake van, wij zijn hier niet in de soek. En ik had oorspronkelijk niet de indruk dat jullie zo om geld verlegen zaten." Einde droom, einde plezier.
We hadden ons niet aan boord van een bootje bevonden, maar op geld.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten