Op 16 augustus werd bij de FTSE (foetsie wordt het uitgesproken, hoe toepasselijk nu) 100, de zogezegd belangrijkste beursgenoteerde fondsen in Londen, in een klap voor 90 miljard euro weggevaagd. Het mag geen crisis heten, want dat mag het nooit. We krijgen ook niet te horen van mensen die uit het raam gesprongen zijn.
De schade wordt dan ook hoofdzakelijk verhaald op de pensioenen die belegd zijn in fondsen die wegsmelten. Dat is iets voor de toekomst, nietwaar.
Zonder krediet geen industrieel kapitalisme. Maar is het kapitalisme in de zogeheten ontwikkelde wereld nog industrieel - afgezien van de onverplaatsbare wapenindustrie? Krediet dient in grote trekken niet meer de productie van waren, maar de consumptie ervan - huizen in de eerste plaats.
Maar in een land waar men er maar het best drie baantjes tegen minimumloon op na kan houden om het hoofd boven water te houden kan Joe Sixpack/Otto Normalverbraucher moeilijk serieus kredietwaardig genoemd worden. Sub-prime noemt men met onbewust gevoel voor galgehumor het spookkrediet dat in de VS is rondgestrooid.
De zeepbel barst vroeg of laat. Als men leest wat voor bedragen er gemoeid zijn met de interventies van centrale banken en bij het wegsmelten van beursfondsen zou men denken: het is nu zover. Het kan ook een repetitie voor de grote Krach zijn, en niet eens de generale.
We zullen het pas weten als het verder gaat en hoe het verder gaat.
Auntie heeft een bevattelijke samenvatting van wie en wat er speelt.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten