Dag CS

In mijn vroegste herinnering aan Rotterdam kan het station niet eens voorkomen. De trams waren geel in deze vreemde stad. Dat was raar. Trams horen blauw te zijn, dat is algemeen bekend. Ik moet er bij een opa op bezoek zijn geweest die ik eigenlijk niet als opa kon (h)erkennen en die zich ook nooit iets van mij aangetrokken heeft.

Toch geeft de gevelwand van het Rotterdamse Centraal Station een gevoel van herkenning: ja, de jaren vijftig! Naar de treinen, een opschrift dat verder overal verdwenen is. En nu dan ook gaat verdwijnen uit Rotterdam. De mooiste elementen zijn voor mij de lettering en de klok. Toen het besluit gevallen was het station te slopen kwam in Rotterdam eindelijk de weemoed boven, te laat, als het al iets uitgemaakt zou hebben.

Dag Rotterdam Centraal.