Gedachten op een dinsdagmiddag - het deel van de week waarin het weekblad zakt en er niets meer te schrijven valt..
Zwemmen leer je in zee en dat valt nog niet mee, en kussen leer je als je verliefd bent, onder de maneschijn. De alternatieve radio laat het horen op deze dinsdagochtend. Misschien heb ik wel leren zwemmen in zee, ja, het hoofd boven water houden met schoolslag, verder kom ik niet. En of bij die eerste kus de maan scheen - als ik het wil weten zou ik een oude Enkhuizer Almanak kunnen opslaan maar - veel data weet ik nog, maar deze niet meer. Het was bij een straatlantaarn, zo'n boven de weg hangende, is dat ook goed? Het valt inderdaad beslist niet mee om aan algemeen uitgedragen romantische beelden te voldoen.
Wie zingt of zingen dit eigenlijk? Het kan meersporig of echoënd eenzelfde stem zijn, dan was het Sisi - nooit van gehoord - of het kunnen de Selvera's zijn - wel van gehoord, maar niet van dit nummer. Het singletje De postkoets heb ik een paar jaar geleden ergens gevonden, en inderdaad op de radio gedraaid, en mij afgevraagd: waar gaat dit eigenlijk over? Ik was intussen zo gewend aan De ambulance van Rubberen Robbie dat ik naar een andere wereld moest overschakelen voor dit origineel. Een soort kasteelroman in liedjesvorm, dunkt mij.
De speurtocht naar de Selvera's leerde mij ook dat de helft van dit duo tevens de helft is van Helma en Selma. U heeft dit verbazingwekkende wellicht niet meegemaakt, maar in de begindagen van de Veronica-top-40 waarde hierin een nummer rond, In de bergen van Tirol, dat heel hoog kwam en eigenlijk nogal belegen klonk en dat geheel buiten de context van de rest viel. In die begintijd luisterde ik wel degelijk naar die lijst, want die was nieuw - een wekelijkse Nederlandse top-40? Ook verbazing hierover is niet meer voor te stellen. Helma en Selma blijken van 1954, eigenlijk - het werd er niet bijgezegd destijds, in 1965. En voor de zekerheid: Sisi was in 1964. Het bleek Helma en Selma's laatste kans te zijn, want de hegemonie van Engelstalig genre werd juist bevorderd door die top-40 - tot op heden, vermoed ik.
Ja, dat waren ook de sixties, en dan een hoek die ik niet kende, nog anders dan het gruwelkabinet waarin Heintje over zijn mama en zijn oma zong. Op Hilversum werd dit genre niet ten gehore gebracht als ik het wel heb, op Veronica misschien verstopt in enkele programma's - regionale omroepen? piraten? Luxemburg? Het heeft nu zijn refugium gevonden op de alternatieve radio - wie anders zal Sisi of de Selvera's draaien?
Nog niet lang geleden hoorde ik iemand, die het tijdvak zelf toch echt had meegemaakt, zeggen dat je in de jaren zestig of voor de Beatles of voor de Rolling Stones moest zijn. Een derde mogelijkheid was er niet (voor beide [een beetje] bijvoorbeeld), vond hij. Ik moest denken aan de W van WHS die eens in een programma eerlijk zei dat hij dat had meegemaakt en eigenlijk voor de Pretty Things koos destijds. Geen slecht idee. Wie zou ik genoemd hebben, naast de kleine onder de grote (Animals, Searchers)? De Mojos, de Mighty Avengers, de Poets, de Nashville Teens - eigenlijk was ik een liefhebber van beatgroepen in het algemeen, niet van een bepaalde en zeker niet van een van wat ze dan de grote twee noemden. Tussen die twee hoefde ik niet te kiezen en dat hoeft nog steeds niet en zal ook nooit hoeven. Een andere voorstelling van zaken is een generalisatie achteraf, zoiets als: de maan schijnt bij je eerste kus.
(Het internet ontsluit ook de verstopte geheimen van je eigen bestaan. Omdat ik de datum wel bij benadering weet en hier een maankalender is over vele naburige jaren kan ik nu zeggen: wassende maan, bijna vol. Ik slaak een zucht van verlichting, hoera romantiek - hoewel ik mij allerlei details ervan herinner wist ik dit nu juist niet; en aangezien het voor haar niet de eerste was zal de maan geen rol van belang gespeeld hebben voor haar, misschien vraag ik het ooit eens).
Sisi en de Selvera's, weer een andere blik op de sixties waar we nu net niet hysterisch over zullen gaan doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten