Zonder veel zoeken vijfentwintig nummers "waar ik meteen kapot van was" (en in het algemeen nog ben). Moeiteloos bijeengesprokkeld. Ik zou niet durven zeggen dat dit de top-25 is, het streven is wat morbide en waar dient het toe?
De witte Noordamerikanen met hun lijst waar ik eerder op ingegaan ben mogen van geluk spreken dat hunner gelijken vertegenwoordigd zijn. En toen schoot mij mijn eigenlijke nr.1 te binnen, die staat als kop hierboven.
What difference does it make - The Smiths (misschien wel nr.1)
Bellbottom blues - Derek & the Dominoes
The watch - Matthews' Southern Comfort
A morte saiu á rua - José Afonso
Et maintenant - Gilbert Bécaud
By the time I get to Phoenix - Glen Campbell
He fades away - June Tabor
Laura (what's he got that I ain't got?) - Frankie Laine
Take him back - The Contours
Baby don't change your mind - Gladys Knight & the Pips
Ne me quitte pas - Jacques Brel
Emma - Hot Chocolate
Yesterday's dreams - The Four Tops
Song to the siren - This Mortal Coil
Killing moon - Echo & the Bunnymen
Zo mooi - Frank Boeijen
Don't you want me - Human League
Crying in the rain - The Everly Brothers
Sweet dreams - Roy Buchanan
No good to cry - Jimmy James & the Vagabonds
The green fields of France - The Furys & Davey Arthur
A new England - Billy Bragg
Can't get used to losing you - Andy Williams
Thank you for calling, goodbye - Jo Stafford
Is that all there is? - Peggy Lee
Genoeg...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten