Gelezen op het achterplat van historische topografische atlassen, per provincie uitgegeven:
"de onwaarschijnlijke schoonheid van het toenmalige landschap" wordt in beeld gebracht.
Behalve de natuursporters - en dat waren toch best nog veel mensen, van F.W. van Eeden tot J.J. Hof - zullen niet veel mensen dat toen gevonden hebben. Er was veel wildernis die ontgonnen moest worden. Stuifzand dat beplant moest. Moerassen die drooggelegd dienden te worden. Wateren die afgedamd moesten worden. En toen Nederland af was ontdekte men de schoonheid van wat geweest was.
Een aantal jaren geleden kon ik door een blessure niet fietsen, maar de lente lokte. Met lijn 30 liet ik mij naar Holysloot brengen om Waterland in te lopen. Tot mijn verrassing werden mijn wandelplannen gedeeld door een man die duidelijk als van Turkse achtergrond te herkennen was. "Ik vind die stadjes van Noord-Holland zooo mooi," verklaarde hij, op zoek naar de schoonheid van de dorpen in de omgeving. De ontmoeting gaf mij het gevoel dat het vast nog wel goed zou komen met Nederland.
Het is wat meer zoeken, maar onwaarschijnlijke schoonheid is nog steeds te vinden, en er zijn nog steeds mensen die haar zoeken - zonder dat ze van zoiets als een beschavingsoffensief hebben gehoord.
Op de foto: Schokland, nu.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten