17 mei, 2007
Het wonder uit de kraan
Als iemand mij op de ochtend van 16 mei had gezegd dat ik pas halverwege de avond mijn eerste koffie zou drinken zou ik de levensmoed heel diep hebben laten zinken. Geen dope, de hele dag?
Ja. Het viel te overleven. Geen slokje water, geen thee, geen koffie. Het eerste mis je eigenlijk het meest. En omdat een oekaze van de directie heeft bepaald dat er geen eigen waterkokers mogen worden gebruikt (om redenen van verzekering) kan er niets gekookt worden.
Een collega haalt twee 1,5-literflessen cola en dat is het - vochtvoorziening en cafeïnelevering. Verslomend werkt het wel, maar dan: ik woon niet in het bedieningsgebied waar de e-coli-bacterie in het drinkwater is gevonden, ik heb er alleen een baan.
Een besmetting van Uithoorn tot Zandvoort. De schuldigen zijn al gevonden: vogels die in een waterbekken poep hebben kunnen achterlaten. Zijn de normen nu zo zwaar of is Nederland echt zo aan het afzakken als wij allen min of meer stiekem vermoeden? Het ligt aan de plotselinge regen, eigenlijk, is het verhaal. Ja hoor.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten