Een goede kameraad zei laatst tegen mij dat hij hoopte dat ik spoedig weer mijn optimistische zelf zou worden. Gunst, was dit een kenmerk van mij? Dat het weg is kan ik zelf wel bedenken. Als er plagen in de buurt van je tent komen is het moeilijk niet pessimistisch te worden. En soms vraag ik mij af: bevind ik mij en la noche oscura door mijn huidige conditie, of is het andersom? Overigens niet iets om ook nog eens over te gaan tobben.
Ik zocht eigenlijk iets anders op de site van Time to turn - heb ik lang niet bezocht, merk ik - toen ik deze oproep om naar Rostock te gaan het komende weekeinde tegenkwam. Ik neem hem integraal over, ik kan mij niet voorstellen dat men dit daar erg zou vinden. U kunt nog mee - zie op hun site:
- Waarom gaan we naar de G8? Om herrie te schoppen? Nee. We gaan de wereldleiders vragen of ze ook aan de winnende kant willen komen. Want één ding is zeker: die andere wereld, die komt er!
Tijdens de apartheid in Zuid-Afrika gaf aartsbisschop Desmond Tutu een preek in de kathedraal van Kaapstad. Een grote groep politieagenten en paramilitairen stonden om de overvolle kerk heen, terwijl ze de gemeente intimideerden en alles opnamen wat er werd gezegd.
Tutu sprak profetisch over de toekomst, wanneer de apartheid zou zijn verdwenen. Hij vertelde dat de staat militair wel oppermachtig was, en de arme mensen kon onderdrukken, maar dat de staat niet God was. De machtigen zouden niet eeuwig de armen kunnen vergeten.
"Inderdaad", zei Tutu tegen de politie, "jullie hebben al verloren." Hij pauzeerde even, met die beroemde glimlach van hem. "Waarom komen jullie eigenlijk niet aan de winnende kant?"
De massa joelde en iedereen begon te dansen.
Wij gaan de wereldleiders in Rostock, die gaan praten over investeringen, over economische groei, over veiligheid en over macht, vertellen dat er armen zijn die de dupe worden van onze economie. En we hebben goed nieuws: aan het eind zal de strijd worden gewonnen! Er komt een ander Koninkrijk. Waarom komen jullie eigenlijk niet aan de winnende kant?
- Een kanttekening, hoe mooi het verhaal over Tutu ook is: behalve de afschaffing van de apartheid is er verder niets fundamenteel veranderd in Zuid-Afrika. Dat de zeven heren en een dame komend weekeinde plots hun Damascus-ervaring zullen meemaken - het vergt meer dan geloof...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten