Even klagen.
Zelf heb ik de moeite niet genomen om te kijken, maar er moeten fraaie verhalen over oogproblemen op het net staan. Ook over wat mij heden plaagt: bij vermoeidheid dubbelzien, liefst onder elkaar. Een plaag bij oversteken - ik wacht of te lang of steek te roekeloos over - (die auto's [het is er maar een natuurlijk] zijn nog ver weg, maar kan ik diepte/verte wel schatten met dit probleem? Fietsen is nog lastiger.
Junks vragen mij volop om geld op straat, blijkbaar vermijd ik hun blik niet. Een jongmens spreekt mij aan met de vraag of ik aan het cruisen ben ("Klopt het dat u naar mij keek?") - de eerste belangstelling uit die hoek in jaren, maar ik zou dan de ouwe zijn die het jonkie verwent, neem ik aan. Als homo's geen interesse meer hebben word je echt oud - ik zei al, nu klaag ik eens lekker.
Hopen dat je geen bekende tegenkomt op straat, wiens of wier hoofd op en neerdanst in dubbel formaat.
Achteraf zijn er ook grappen over mogelijk. Ik neem afscheid van mijn huisarts, "goedenmorgen, u beiden". De meisjes op het terras in de zon donderdag lieten niet zes, maar twaalf benen in volle glorie zien - dat is meer dan die jarenzestiggrieten hierbeneden. Ja, in letters is het leuk. "Feestjes zijn dubbel zo druk. Gezellig," zegt een website voor lotgenoten.
Niettemin hoop ik er toch van af te komen, en liefst subito. Duimen voor de antibiotica, om te beginnen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten