Goede Vrijdag?

Er is geen imperialisme mogelijk zonder racisme, stelt Hannah Arendt zo terecht. En zonder seksisme evenmin, natuurlijk.
Snik snik, de zaal in Bath, misschien toch een rechts bolwerk, kon bij Question time niet voldoende applaudisseren en jammeren over het lot van een 26-jarige vrouw, moeder van een kind, echtgenote en zo volledig bereid terwille van Haar Land Arabieren en andere moslims te bestrijden. En nu hebben de moslims haar te pakken, in plaats van andersom, zoals het hoort.
En ja - of het de hoffelijkheid is, uitgevonden door Perzen en Arabieren, of het juist extra exploiteren van het gegeven dat er een vrouw zat tussen de gevangengenomen zeerovers van de Sjatt el-Arab - Iran speelt het spel in dit geval mee. De vrouw wordt uitgebreid in het zonnetje gezet, en vraagt inmiddels haar opdrachtgevers de bezetting van Irak te beëindigen.

Ik kan niet bewogen worden tot medelijden. Wie zich welbewust ophoudt in de wateren van een door middel van oorlogsmisdaden bezet gehouden land - in wateren waarvan alleen vaststaat dat er geen grens vaststaat - kan weten wat er kan gebeuren. Dit geldt in het algemeen overigens voor iedereen die vrijwillig het ambt van beroepsmoordenaar aanneemt. Maar het is niet onmogelijk dat de knechtjes van het imperialisme hun eigen racistische verhaaltjes geloven - dat zij hen niet kunnen raken, daar zijn ze te inferieur voor.

Juist voor het vak van beroepsmoordenaar valt de menigte nog steeds in katzwijm. Onze Soldaten, Onze Mariniers, Onze Zeelieden. Mensen die bij andere gelegenheden hun gezonde afkeer van Blair zouden tonen zuchten mee over de schandelijke inbreuk op VN-regelingen en internationaal recht door.... Iran!?!
Is dit hoekje en zijn soortgenoten nu echt het enige overblijfsel van de vrije pers waar de vraag gesteld kan worden: uitgerekend Blair die dit durft te beweren?
Beroepsmoordenaars die door collega's - degenen die zij geacht werden te vermoorden - gevangen worden genomen mogen altijd dankbaar zijn voor een humane behandeling - of de verklaringen voor de treurbuis hierover nu spontaan zijn of niet (de kans op het eerste is zeer klein). Hun is het moorden en plunderen in ieder geval tijdelijk onmogelijk gemaakt. En er is een belangrijk verschil: de Iraniërs verdedigen hun eigen land - dit heeft niets te maken met enig standpunt ten aanzien van militarisme of staat. De Britten bevonden zich op een plaats waar zij niets te zoeken hadden behalve provocatie.

Afgezien van het feit dat er niet zoiets is als één bewind in Iran kan de vraag zijn: ze hebben de kolonialen opgebracht, ze zouden hen zeker nu de vijftien Britten hebben bekend ook weer vrij kunnen laten - waarom doen zij het niet? Er worden Russische bronnen geciteerd die melden dat de aanval op Iran op uitgerekend Goede Vrijdag, 6 april, zal plaatsvinden. Niet op Bushehr, waar nog steeds Russen werken aan de aanleg van een kerncentrale. Ik twijfel niet aan het vermogen van de Russische inlichtingendienst de plannen van Washington te doorzien of te voorzien - Rusland heeft zelf Iraanse volken binnen zijn grenzen, het heeft alleen daarom al belang om te weten -, maar: waarom dit laten lekken? Ik houd het er op dat dit desinformatie is en tevens een bedekte waarschuwing aan het adres van Washington - juist maar niet alleen met betrekking tot Bushehr. Men wil in Washington en Londen nog wel eens openlijk over het hoofd zien dat Rusland nog steeds in staat is beide landen te verpulveren - er wordt tegelijkertijd regelmatig gescholden op Moskou en gespeculeerd op de wijsheid en terughoudendheid van de Russische regering. Maar misschien moet de wijsheid en terughoudendheid van dit bewind (vreselijk om daar inderdaad op te rekenen, maar wat is het alternatief?) ook eens met zich meebrengen dat het duidelijk stelt: geen verdere agressie op onze zuidflank. Het kan zijn dat men in Washington intussen zo ver van de werkelijke wereld verwijderd is dat dit niets zou uitmaken. Inderdaad, het kaptalisme kan zich nog steeds als Grote Finale opblazen (naar: Paul Sweezy), de gehele mensheid in zijn val meeslepend.