Uit NRC-Handelsblad van gisteren 14 maart:
- Amerikanen hebben hun reële inkomen de afgelopen jaren niet of nauwelijks zien stijgen, en ze sparen al helemaal niet meer. De enige manier om de huishoudelijke bestedingen toch op te voeren kwam van een groeiend krediet. En hun stijgende prijs maakte huizen daarvoor het perfecte onderpand. Aan die stijging is nu een einde gekomen [einde citaat].
Er wordt in de Verenigde Staten niet gespaard en wel op de pof geleefd. Een elementair lesje uit de economische kringloop: S=I, oftewel de grootte van de besparingen is gelijk aan die van de investerignen.
Toen ik deze vergelijking opgedist kreeg vroeg ik mij af of hier echt een wiskundig verantwoorde vergelijking, een identiteit gepresenteerd werd. Economie is geen exacte wetenschap.
Maar bij benadering zal het waar zijn. Er hoort dus een punt boven het isgelijkteken te staan.
En dit simpele lesje wordt aanschouwelijk gemaakt in de Verenigde Staten dezer dagen. Geen inkomen of in feite negatief inkomen, geen besparing, geen investering: de industrie en in toenemende mate ook de diensten gaan naar het buitenland. En intussen draaien de geldpersen om voortdurend oorlog te financieren.
De vraag is niet of dit ooit misgaat, maar wanneer - en met een krach als in 1929, of erger.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten