Patrick Cockburn in Counterpunch:
"The statements from Washington give the impression that the US has been at war with Shia militias for the past three-and-a-half years while almost all the fighting has been with the Sunni insurgents. These are often led by highly trained former officers and men from Saddam Hussein's elite military and intelligence units. During the Iran-Iraq war between 1980 and 1988, the Iraqi leader, backed by the US and the Soviet Union, was able to obtain training in advanced weapons for his forces.
The US stance on the military capabilities of Iraqis today is the exact opposite of its position in four years ago. Then President Bush and Tony Blair claimed that Iraqis were technically advanced enough to produce long-range missiles and to be close to producing a nuclear device. Washington is now saying that Iraqis are too backward to produce an effective roadside bomb and must seek Iranian help."
Maar laat de waarheid nooit een oorlog in de weg staan. Ik ben de redenering nog tegengekomen: de Irakezen worden nu niet eens competent geacht plofbommen in bermen te plaatsen, terwijl de legers van de VS en Groot-Brittannië daar zijn omdat Irak van die dreigende massavernietigingswapens zou hebben (een donkere wolk in de vorm van een paddestoel boven New York binnenkort, als "we" niets doen). Er zit een door-en-door racistische redeneerwijze achter, en een volstrekte minachting voor de intellectuele vermogens van de gemiddelde VS-burger. Al zou die wel eens gefundeerd kunnen zijn: waar haalt Joe Sixpack zijn gefundeerde mening vandaan? Van Fox? Van CNN? De New York Times?
De volgende tekst heeft in Trouw gestaan en in De Gelderlander, waarvandaan ik hem kopieer:
Er komt geen parlementair onderzoek - laat staan een parlementaire enquête - naar de besluitvorming inzake onze deelname aan de laatste Golfoorlog.
Kennelijk hebben de drie coalitiepartijen geen behoefte aan een verantwoording voor de politieke deelname aan een illegale oorlog. Nu is een oorlog niet zo maar iets: onze regering heeft namens ons deel genomen aan een inbreuk op het internationale recht, die tot een burgeroorlog als ook tot verdere ontwrichting van het Midden-Oosten heeft geleid.
Van de zijde van de regering Balkenende III is de noodzaak van een parlementair onderzoek steeds weggewuifd. Er zou al genoeg bekend zijn. De regering had, in tegenstelling tot andere landen, een geheel eigen afweging gemaakt.
En dat laatste had niets te maken met de niet aanwezige Irakese massavernietigingswapens, maar met de jarenlange schending van het internationale recht door Saddam Hussein, die zich immers niet aan VN-resoluties hield.
Aannemelijk is echter dat Nederland in het geheel geen eigen afweging heeft kunnen maken en ook niet gemaakt heeft. De redenering dat de optelsom van schendingen van de VN-resoluties voldoende reden voor deelname aan de oorlog was, is trouwens absurd.
Er zijn, zoals indertijd uit journalistiek onderzoek bleek, nogal wat redenen om aan te nemen dat de regering in haar toelichtingen aan de Kamer niet het achterste van de tong heeft laten zien.
De inhoud van vertrouwelijke notities van de Militaire Veiligheids Dienst (MID) en onder meer van de directeuren van de juridische diensten van de ministeries van Defensie en Buitenlandse Zaken blijft, waar het kritische noten voor de regering betreft, deels onvermeld.
Wel valt uit verschillende uitspraken van de toenmalige bewindslieden op te maken dat die veronderstelde Iraakse massavernietigingswapens wel degelijk een rol speelden bij de afweging al dan niet aan de oorlog tegen Irak mee te doen.
Zo vermeldt Joost Oranje in zijn goed gedocumenteerd artikel 'Hollandse Oorlogslogica' (NRC Handelsblad, 12 juni 2004) de uitspraak op 5 september 2002 van de minister van Buitenlandse Zaken De Hoop Scheffer: 'De legitimatie voor optreden van de internationale gemeenschap ligt voor mij nagelvast in de kwestie van de massavernietigingswapens'.
Zijn collega Kamp van Defensie zegt op 12 februari 2003 over de massavernietigingswapens in Irak: 'Als die verdwijnen, hoeft daar niets te gebeuren. Er wordt dan niets aangevallen. De vlag kan in top'. Ook minister Bot sprak later van 'een dreigingsbeeld, zoals dat toen ervaren is' en kennelijk voldoende reden was om aan de oorlog mee te doen.
Er is alle reden om de betrokkenen bij de besluitvorming om deel te nemen aan een illegale en catastrofaal uitpakkende oorlog in een parlementaire enquête onder ede te horen. Volledige opening van zaken is noodzakelijk.
Die uitleg kan niet genegeerd worden ter wille van een uitruil bij een kabinetsformatie.
De burgers van Nederland hebben recht op opheldering en een eerlijk en volledig antwoord op de vraag waarom het land van Grotius meende het internationale recht te moeten schenden.
Regering en parlement zijn het verplicht aan onze democratische traditie, aan ons serieus te nemen electoraat, en niet in de laatste plaats aan de slachtoffers, die nog dagelijks te betreuren zijn.
En ook als minder ter zaken doende overwegingen, zoals trouw aan de regering Bush en het wegnemen van obstakels bij nationale coalitievorming, van doorslaggevende betekenis waren, dan dient dat publiekelijk en nadrukkelijk te worden vastgesteld.
[Léon Wecke, polemoloog aan de universiteit te Nijmegen. Goddank bestaat het vak daar nog blijkbaar...].
Geen opmerkingen:
Een reactie posten