De geest van Biafra waart weer rond, en daarmee de repressie tegen degenen die openlijk zeggen de idee van dit land te willen actualiseren.
Momenteel ben ik niet in de gelegenheid een diepgaande beschouwing over dit streven te schrijven. Het volsta nog maar eens te zeggen dat het uitroepen van de onafhankelijkheid van Biafra een gevolg was van pogroms tegen mensen uit wat Oost-Nigeria heette in het islamitische noorden, in 1966. De afscheiding had niet te maken met de aanwezigheid van aardolie in het gebied. De oliemaatschappijen hebben trouwens van begin af aan de kant van Nigeria gekozen.
Nu speelt de olie wel een rol: het algemene gevoel van de mensen in de oliestreken dat hun armoede niet in verhouding is tot de rijkdom van de olieinkomsten leidt tot steeds scherper separatisme, in de Delta en in (voormalig) Biafra. En daarbij wordt het steeds onwaarschijnlijker dat het koloniale bouwsel Nigeria stand kan houden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten