(De foto hoort bij een bomaanslag in Kufa, waar 36 voor de internationale pers naamloze doden bij vielen, 30 december 2006).
Een lynching, nog even gauw voor het Offerfeest - voor wie dat wil zit er symboliek in, hoe islamitisch zijn de moordenaars van Saddam Hoessein? Niet, vermoedelijk. Wie voor de doodstraf is zou moeten beseffen dat naast Saddam Hoessein George W. Bush en Tony Blair horen te zwaaien. Maar wie voor de doodstraf is zal ook wel een sterk aanhanger van deze heren zijn. En dus tegen de doodstraf voor deze oorlogsmisdadigers. We zijn hier op het terrein van de politieke pathologie. De moordenaars van Saddam Hoessein zijn christen. Misschien wil men zich in het Vaticaan ook zo noemen - de enige regering uit de christelijke wereld van belang die zich uitdrukkelijk tegen de lynching heeft uitgesproken.
Riverbend weet dat de regering van Iran blij zal zijn (dit is inderdaad al bekendgemaakt). En zij noemt de lynching een low budget Hollywoodvertoning. Symbolisch hebben de VS-kolonialen met Saddam alle Soennieten van Irak vermoord, stelt zij. Het diepere idee is dat als de onvermijdelijke aftocht van de kolonialen plaatsvindt er een zwart gat in permanente burgeroorlog achterblijft. Maar in wiens belang is dit? Zij kan het toch ook niet bedenken.
Op een zeker abstractieniveau is het een zoveelste teken van het langzaam wegzakken van het wereldwijde kapitalisme. Op allerlei sites van doorgaans redelijk kalme commentatoren heb ik de afgelopen week gelezen dat daar volgend jaar maar eens een einde aan moet komen. Aan het kapitalisme dus. Vanwege het broeikaseffect. Vanwege de oorlogsindustrie. En de resultaten daarvan, in Irak bijvoorbeeld.
Je moet wel haast nooit socialist zijn geweest om een dergelijk geloof te hebben. Oftewel: ik heb dit geloof niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten