Een partij met een Januskop

Een coalitie van de Partij van de Arbeid met de ChristenUnie? Het is het eindpunt van de stroming die tenslotte als volbloed contrarevolutionaire onderneming is opgericht in 1894 door Troelstra en de anderen die gezamenlijk de twaalf apostelen werden genoemd. Contrarevolutionair, omdat deze mensen zeiden het streven (welk streven ook alweer?) met parlementaire middelen te willen navolgen, in tegenstelling tot radicale socialisten en anarchisten - die in 1894 nog niet uit elkaar te houden waren in Nederland.
Een eindpunt, misschien ook voor het fusieproduct van RPF en GPV dat het bij de afgelopen verkiezingen zo goed deed: net iets groter dan de twee losse partijen indertijd - met toeloop van mensen die niet bij de evangelicalen of de onderhoudenden artikel 31 behoren - die wellicht niet eens weten waar je het over hebt als je deze stroompjes noemt.
Maar het zal al snel moeten blijken. Is de ChristenUnie een haven voor mensen die interesse tonen voor het christen-anarchisme, zoals ik heb mogen ondervinden aan de hand van het dicht bij partij en stroming staande Nederlands Dagblad? Of is het de partij die George W. Bush een baken voor alle christenen vindt, zoals ook gezien in deze krant? Een partij voor naastenliefde met bijvoorbeeld een keurig vreemdelingenstandpunt, of een club die homoseksuelen van rechten wil beroven? Een club met een Januskop, waarvoor het uur van de waarheid snel nadert. De PvdA (en misschien ook de Partij voor de Dieren van de hagelslagcoalitie) denkt met de partij van het generaal pardon, van de sociale voorzieningen en een groen programma te doen te hebben. De evangelicalen, over wie ik geschreven heb op een wijze waar ik nu van schrik (maar die mij toch juist voorkomt) kunnen nog wel eens voor onaaangename verrassingen gaan zorgen.