De Nederlandse verkiezingsuitslag zou ook een dierencoaltie kunnen opleveren: PvdA, SP, GroenLinks, D66, ChristenUnie en de Partij voor de Dieren. Een dierencoalitie - desgewenst een groene coalitie - drie verliezende en drie winnende partijen. Een zespartijencalitie zou ongeveer neerkomen op een minderheidscoalitie, want er moet wel met veel gevoeligheden rekening gehouden worden. Een groene meerderheid is er dus in Nederland, en dat is geruststellend. Het zou natuurlijk ook een "sociale coalitie" zijn. Ik kan mij opgelucht voelen dat de ChristenUnie, de Partij voor de Dieren en de Socialistische Partij de winnaars aan de goede kant van Nederland zijn. Het zou pas echt mooi zijn geweest als die andere drie (ja, D66 inbegrepen) niet (zoveel) verloren hadden.
Het staat vast dat de heersende klasse in dit land het niet zal toelaten. Een type als De Beus laat het al weten: Bos moet maar tassendragertje bij Balkenende zijn, dan raken we wel van het uitkeringssocialisme af. Het is geruststellend dat een coalitie van Balkenende met Wilders niet mogelijk zal zijn, zelfs als de VVD er trek in zou hebben, waar het niet naar uitziet.
Ruim dertig jaar na het verschijnen van Animal liberation heeft de gedachte van dierenbevrijding parlementair-politieke vorm gekregen. Een wereldprimeur voor Nederland. Hieraan vooraf is mede veel ijveren van christen-anarchisten gegaan, ik moet de namen Van der Hucht, Van der Tuuk, Ortt, Van Rees en Bähler - bijvoorbeeld - wel weer laten vallen. Dat het streven naar dierenbevrijding parlementaire vorm heeft gekregen is na al dit werken een verworvenheid - wellicht een breekijzertje om een mentaliteitsverandering los te maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten