Een hoofd zie je er niet bij. Ze houdt een glanzende, vochtige appel - als je het opschrijft lijkt het tafereel zelfs een seksuele lading te hebben - voor. Je wordt uitgenodigd deze aan te pakken en te eten. Of moet je hem van haar kopen? Haar armen, rondingen en het kleine koketterietje dat de constante is van het modebeeld van de afgelopen vijftien of meer jaren, het stukje middenrif met navel - ze nodigen uit: neem die appel van mij.
Als je de appel aanneemt zul je erachter komen, dat - zoals het nu eenmaal is met de Moderne Appel - hij naar niets smaakt, melig of schril is, maar verder alleen het uiterlijk gemeen heeft met de Ouderwetse (echte) Appel.
En de foto verwijst naar een collectief bepaald-niet-onbewuste: Eva of Aphrodite (die evenwel geen van beiden navels kunnen hebben). Grappig is dat die appels tot niets goeds geleid hebben in de mythische verhalen.
Het marketingplan.
Er achter zit een pil van vele honderden pagina's. Een studieboek. Het kapitalisme is een kwestie van plannen. Van strategie en logistiek. De slag om de productie en consumptie. Het reële socialisme - toch al nooit meer dan een speciale variant van het kapitalisme - had het daarvan, niet andersom.
En wie moet zo'n pil bestuderen, waarvan de verpakking ook nog uitnodigt: kies mij tussen al die pillen. Maar dan toch eigenlijk vooral als je heteroseksuele man bent. Wie studeert dit? Iemand wiens brein verkleind dient te worden tot het accepteren van dit alles als kennis die je tot je moet nemen. Iemand dus ook die zelf niet vreselijk slim is. Of desnoods tot niet-slim getraind dient te worden. Tot deze schokkende gevolgtrekking kwam ik aan de hand van dit boek, een dezer dagen. Scholen zijn bezig met mind diminishing, schreven Baran & Sweezy al weer redelijk lang geleden. Breinverkleining. Om het spel van het kapitalisme mee te spelen moet je ook aan de kapitalistenzijde niet te slim zijn. Het onderwijs zorgt er voor dat je die staat van genade bereikt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten