Er hangt een paardenhoofdstel aan de muur
Er hangt een paardehoofdstel aan de muur
En een zadel in een lege schuur
Je vraagt waarom ik zo droevig tuur
Het is dat paardehoofdstel aan de muur
Ik zie ook het ijzer dat ik daar op sloeg
Het is het ijzer dat mijn pony droeg
Een vale deken in de schuur
En een paardehoofdstel aan de muur
Hij was mijn trouwe vriend en gids
We waren steeds bij elkaar
Vaak in de stille nacht
Ik sprak hem mijn vreugd' en smart
Hij hief begrijpend zijn kop
Er is nu een lege plek in mijn hart
En zijn hoofdstel hangt nu aan de muur
En zijn zadel in een lege schuur
Ach vriend ik ben wat overstuur
Het is dat paardehoofdstel aan de muur
Parlando
Ik weet dat jullie denken dat ik gek ben, maar ik schaam me niet voor mijn tranen.
Als jullie ooit een vriend hadden gehad zoals ik, dan zou je weten waarom ik nu zo droef ben.
Een vriend, luister maar eens: Hij maakte me eens wakker toen hij een lawaai op de prairie hoorde,
hij wist heel goed wat dat betekende, een kudde dieren rende recht op ons af
maar hij kwam snel naar me toe en redde mijn leven. Dat noem ik een vriend - of niet?
Besluitend refrein
En zijn hoofdstel hangt nu aan de muur
En zijn zadel in een lege schuur
Ach vriend ik ben wat overstuur
Het is dat paardenhoofdstel aan de muur!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten