Zonder mij ooit een pelgrim te voelen houd ik van de speciale plaatsen in de omgeving van Egmond - de abdij uiteraard, en de Adelbertusakker, die helaas door het kappen van nogal wat hoge bomen te veel aan de openbare weg is komen te liggen om nog een echt oord van stilte en meditatie te kunnen zijn. En Onze Lieve Vrouwe Ter Nood, dat zelfs een eigen station heeft dat er niet naar uitziet dat het veel wordt gebruikt. De plaats - Heiloo als naam zegt al genoeg - is van oudsher als heilig aangevoeld.
Er is een lommerrijke kruisweg en een openluchtkapel. Aan de andere zijde van het hek is een klooster. Verleden jaar zag ik er tot mijn verrassing een non/zuster druk in de weer met de mesthoop. Dit Julianaklooster leek mij zo een levend en levensvatbaar klooster.
Zo te zien zag ik de voorbereidingen van een opnieuw in gebruik nemen van dit klooster, dat verbonden zal zijn met het bedevaartsoord.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten