Henriëtte Ortt (de zuster van Felix) en Frederik van Eeden leken bestemd voor elkaar in hun jonge jaren. En plotseling verloofde zij zich met een ander en trouwde met deze man. Ruim dertig jaar later kwamen zij elkaar weer tegen en moet Henriëtte gezegd hebben: "Je had wat meer moeite voor mij moeten doen" - daar kwam het op neer. Het was te laat, voor beiden.
Aan dit verhaal moest ik denken toen ik een overlijdensadvertentie in de courant zag - waarom bekeek ik die toch steeds? - voor de gescheiden vrouw van X. De advertentie was getekend: "Ik houd zoveel van je, ik kan je niet missen.", getekend: X.
Dit vond ik tragisch te laat. Wel mooi en ontroerend, maar erg openbaar te laat en o voorgoed te laat.
Een flinke tijd daarna bracht ik het besmuikt en beschroomd tegenover X naar voren dat ik het mooi en ontroerend had gevonden. "Dat was ik niet," zei hij met opvallende kilheid, "[mijn ex-vrouw] is een afgedane zaak. Dat was mijn zoon." Die inderdaad de zelfde naam draagt. Een op verschillende manieren schokkende mededeling. Ik was te verbaasd om de voor de hand liggende vraag te stellen: is dat nou wel gezond?
En hoe kil kan men zijn tegenover iemand met wie men samengewoond heeft en een kind in ieder geval een tijd op te voeden heeft gekregen? (Of dat wat geworden is was nu ook sterk de vraag).
Ik kan mij eerder in de tekst van de advertentie indenken - hoe machteloos te laat ook - en het op deze manier ondertekenen - ook al is het niet rationeel, en waarom bij een ander op de mat - dan in deze onverschilligheid.
Die achteraf omineus te noemen is geweest. X was medewerker aan christianarchy.org. Ik spreek uitdrukkelijk in de verleden tijd en kan dit natuurlijk autoritair en eigenmachtig bepalen omdat het mijn site is punt.
Het kan met vorderende leeftijd te maken hebben, maar X is nogal opzichtig ruzie aan het zoeken met ongeveer alle mensen met wie hij in Nederland te maken heeft (gehad) de afgelopen tientallen jaren. Nu ben ik het mikpunt. Afgezien van opspelende ouderdomshormonen in combinatie met doofheid kan ik geen goede reden bedenken, maar de conclusie is eenvoudig. De desbetreffende artikelen zijn op andere plaatsen op het net ook te vinden, maar ik verwijder ze niet. We zijn hier tenslotte niet bij het Ministerie van Waarheid.
(Het zal snel duidelijk zijn voor bezoeksters bij christianarchy.org over wie dit gaat - soit - hier is de naam in ieder geval niet genoemd).
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten