De Gereformeerde Bond als gevolg van een publicatie van Louis A. Bähler - ik heb het hier eerder over gehad.
Derk Jansen stipt aan in zijn artikel over Het 'christelijke' barbarendom in Europa in het Jaarboek voor de Geschiedenis van het Nederlands Protestantisme na 1800 dat de reactie van de orthodoxen (evangelischen) op de publicatie niet eens zozeer werd ingegeven door de inhoud van het boekje zelf, maar door de autoritaire uitspraak van een synodus contracta die gedomineerd werd door modernen (vrijzinnigen). Dezen wilden Bähler wel zijn gang laten gaan. Een paradoxaal gevolg.
Het valt mij op dat Jansen slechts signaleert dat dit geschrift van "een lama" wel erg gepreoccupeerd is met wat bijvoorbeeld Bähler bezighield- naast de geestelijke dimensie van het christendom of boeddhisme: vleeseten, alcohol, vivisectie, prostitutie. Ook de preoccupaties van de Duitse vertaler, waarop Bähler zich beroept, Hartmann.
Ik blijf er bij dat het hier om een Chief-Seattle-achtig geschrift gaat, waarschijnlijk door Hartmann zelf geschreven, en vanwege de potentieel explosieve inhoud maar toegeschreven aan zoiets oncontroleerbaars als "een lama" (Tibet of Mongolië? zelfs dat wordt niet duidelijk gemaakt). Voor de totstandkoming van de Gereformeerde Bond maakt dit - zo maakt Jansen overtuigend aannemelijk - overigens niet uit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten