Nederlandse mystiek van de twintigste eeuw

De meester had zijn pen al een tijd neergelegd, geveld wellicht door de gevolgen van het genieten van de aardse wijn. Een onvoorwaardelijke liefde was het niet wat mij betreft - zelfs als ik zijn racistische opmerkingen als ironisch zou opvatten zie ik er geen ironie in. Toch - de grootste nog levende schrijver van het Nederlandse taalgebied, en een mysticus (hij had meer met Bomans gemeen dan beiden lief zal zijn geweest).

De blijde boodschap

Ik zat met kloppend hart voor de kleurentelevisie,
en dacht: ‘Zijne Heiligheid zal toch wel gewag maken
van het toenemend verval der zeden?’
En ja hoor, nauwelijks was hij begonnen, of ik hoorde al:
decadentia, immorale, multi phyl ti corti rocci;
influenza filmi i cinema bestiale
contra sacrissima matrimoniacale
criminale atheistarum rerum novarum,
(et cum spiritu tuo), cortomo:
nix aan de handa.

Het was jammer, dat het zo kort duurde.
Maar toen het uit was, was er fijne muziek van het leger.
Ik vind dit leven al geweldig. En straks nog
het eeuwige leven in de Hemel. Je vraagt je wel eens af:
‘Waar hebben wij het aan verdiend?’