1. Sixties-set gedraaid in Mono, met in de eerste ronde het accent op northern soul - een in Amsterdam werkende en verblijvende Spaanse fan had via de website geïnformeerd, en was langsgekomen, dus er was iets waar te maken. Tweede set bevatte Bobby Marchan There's something on your mind pt.2. Dit ontlokte aan iemand de vraag hoe oud ik eigenlijk was. Hij maakte zelf maar alvast bekend hoe oud hij was. In Nederland draai je zoiets niet - wie kent het nummer trouwens -, tenzij je op jaren bent, is de implicatie en de moraal. In juni debuteer ik (wellicht blijft het bij deze ene keer) in Engeland. Het dient gezegd dat daar zekere leeftijd juist tot aanbeveling strekt.
2. Het huis-aan-huisblad meldt een treffen van 55+-ers die herinneringen zullen gaan ophalen. Er wordt een heerlijke kop koffie in het vooruitzicht gesteld. Jammie jammie. Ja, als je zo de leeftijd der sterken hebt bereikt dan is de oudjeshand goed gevuld met een bakkie troost. Heerlijk!
Een hele tijd had het wijkcentrum een affiche hangen over "bewegen voor vijftigplussers". Bewegen is goed! Ik keek altijd even door het raam als ik er langs liep "naar de meisjes", bekend van de acties tegen de metrobouw - de vorige metrobouw, moet ik inmiddels zeggen. Een zat er dagelijks, vaak in kort strak spijkerrokje, vijftigplusser te wezen, tikwerk te verrichten voor het wijkcentrum. Zou ze te paaien zijn met een heerlijke kop koffie?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten