Heersende klassen denken altijd dat nu juist zij van God gezonden zijn (of de belichaming van De Rede te zijn), en dat hun heerschappij de beste, ja de enig mogelijke is. Het is nog nooit waar gebleken, en - voor de mensheid - gelukkig maar.
In de ideologische warwinkel van vandaag brullen de zich conservatieven noemenden dat er verandering moet komen. Die zekerheid van inkomen of werk (wat meestal op het zelfde neerkomt), daar moeten 'we" maar eens mee afrekenen. Het betreft nooit de conservatieve ideologen zelf, uiteraard - altijd de geobjectiveerde mensen over wie ze toch vaak in de eerste persoon meervoud praten.
De studenten en scholieren van Frankrijk wordt dan ook in de gelijkgeschakelde media conservatisme verweten. Dat is in hun geval dan weer geen deugd. Zij willen niet berusten in een van hogerhand opgedrongen onzeker bestaan, dat wordt gepresenteerd als een garantie van zekerheid. Als het kapitalisme geen welvaart voor allen te beloven heeft (en dat kan het niet, per definitie - het heeft de schijn een tijdje opgehouden) - wat dan?
Grenelle 2006 is in de maak. De Franse vakcentrales, verkooporganisaties van de arbeidskracht, wapperen met ultimata. Een compromis is niet mogelijk, zeggen ze - maar uiteraard zal het hier op neerkomen, daar zijn het vakcentrales voor. De studenten en scholieren zullen het voor het kiezen krijgen: slikken of doorgaan. Tot welk punt? Hoe lang en op welke wijze kan een maatschappelijk stelsel functioneren dat in feite de oorlog verklaart aan zijn jeugd?
Maar het opmerkelijkste is, dat de fameuze historische slinger allang weer naar links is gegaan. Venezuela, Bolivia, binnenkort Peru, in Europa waarschijnlijk Italië en nu Frankrijk - en in feite verwacht Nederland ook meer dan het ooit van de PvdA van Bos zal krijgen.
"Stervend heb ik het u gemeld," om Bilderdijk te citeren. Hij had nog een tijdje om te zien hoe het ging daarna....
Op de foto: blokkade van een toegangsweg naar de haven van Marseille, 6 april.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten