Kees Kraayenoord heet de zanger, en hij heeft een soortement hit met This is my cry. Worship, heet het genre. Dit moet apart gezien worden van praise. Gospel is het zeker niet. (Gospel is dan natuurlijk het onbestemde soort AOR dat de EO onder die vlag slijt - wit, zeer wit).
Iedere muziek heeft een religieuze achtergrond. Of het nu het vogeltje is dat naar de woorden van de grote volksschrijver de lof van zijn Schepper zingt tot zo ongeveer alles wat rijp wordt geacht voor de hitparade. Ook verering van de Mammon is tenslotte religieus.
In die categorie wil ik in ieder geval muziek van Nederlanders onderbrengen die - altijd verdacht - zich christen noemen en vergaderd zijn op grote manifestaties waar het ongetwijfeld van klap maar in je handjes toegaat.
En de god van deze mensen verstaat natuurlijk het best de taal van bizniz. This is my cry.
Nee Charly, ik ben geen christen. Dan maar niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten