In Groningen Stad hing (hangt?) in de herfst een lucht die doet denken aan gekookte spinazie, of het luchtje dat je vrijkrijgt als je de spaghetti afgiet op het gras, als kampeerder. De lucht hield verband met de suikerbietencampagne en de verwerking.
En aan de weg van Amsterdam naar Haarlem was de monumentale suikerfabriek in Halfweg te zien. Ik heb niet zo goed opgelet de laatste tijd, maar de zoekmachine levert het resultaat op dat hier een Project Ontwikkeld wordt dat Sugar City wordt genoemd. Haarlemmerliede doet het niet voor minder. En dat er een megabioscoop wordt gebouwd "op de plaats van de suikerfabriek" - zo kun je niet naar de film in Halfweg en zo komt Jan en Alleman er naar toe. Wat een treurigheid.
Maar goed - de eigenlijke aanleiding: het bericht dat CSM "zijn laatste suikerfabriek in de etalage zet". CSM - Centrale Suiker Maatschappij - maar naar het bericht vermeldt is suikerfabricage geen kerntaak van dit concern. Daar kijk je toch even van op. Maar ook weer niet al te zeer: de VNU, Verenigde Nederlandse Uitgeverijen, heeft al zijn uitgeverijen weggedaan. DSM - dat moet haast voor Duts Steet Maains hebben gestaan, voorheen de Staatsmijnen - laat geen steenkool meer delven. Heel logisch allemaal.
De centralisatie van de suikerproductie in Nederland wordt nog als voorbeeld aangehaald door Lenin in zijn Imperialisme (het zal eens niet online te vinden zijn...; verwijzing betekent niet: instemming, voor de zekerheid). In welk stadium van het kapitalisme we inmiddels zijn beland - het productieloze productiestelsel? In Nederland in ieder geval wel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten