Met de kerstdagen zond een Amsterdams lokaal televisiestation beelden uit van een televisiereportage van Godfried Bomans op zoek naar heilige plaatsen in Jeruzalem. De opnamen dateerden van 1969. De beelden werden om de haverklap hinderlijk onderbroken met onzin van het televisiestation zelf, maar dit zal dan wel zo horen.
Er vielen mij twee dingen sterk op bij wat ik er dan toch van heb mogen meenemen. Bomans zwalkt tussen het geloof dat hem is meegegeven en ergert zich - terecht - aan de commercialisering en ontheiliging van wat hem heilig voorkomt.
Maar op een heel ander niveau uit hij zijn geloofsworsteling aan de hand van wat hij de ruimtevaart noemt, en wat in feite sterrenkunde genoemd moet worden. Als er drie miljoen bewoonde planeten in het (dit) universum kunnen zijn, dan blijft er niets over van het geocentrisme van het christendom (het anthropocentrisme stelde hij merkwaardigerwijze niet ter discussie). Stel je het voor: drie miljoen gekruisigde Jezussen...
Misschien is het pijnlijk dat hij deze worsteling op televisie voordraagt. Hij had het beter - ik ben het met Jeroen Brouwers eens - op papier kunnen doen, bijvoorbeeld om deze trivialisering na ruim 35 jaar te voorkomen. Maar deze trivialisering is slechts een zijde van deze medalje... De andere is dat een zo openlijke overweging door een bekend, geliefd schrijver op de Nederlandse televisie zoveel jaar later eenvoudig niet meer mogelijk is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten