In Nederland is er nu ook sprake van: de komende grote coalitie - die zou wel eens dichter bij kunnen zijn dan we al die tijd gedacht hebben. Alleen zie ik een CDA-PvdA-kabinet het onderwijs nog niet aan de multi's uitleveren. Maar goed - het is ook niet echt "de grote coalitie".
De vorige keer dat er in (West-)Duitsland een grote coalitie was, kon dit weinig minder dan een politieke ramp genoemd worden. Er was immers geen enkele binnenparlementaire oppositie. De buitenparlementaire oppositie ontspoorde tenslotte tot in de illusies van gewapende strijd - want dit is de motivatie en de achtergrond van de RAF van toen.
De coalitie is anders, en er is binnenparlementaire oppositie. De Groenen zijn een afgedane zaak na de vorige coalitie. De Linkspartei is inderdaad een links parlementair alternatief. Net als de PvdA nooit een coalitie zal aangaan met SP of GroenLinks op landelijk niveau, zal de SPD dit met de erven SED of de afsplitsing van Lafontaine doen.
Een doorgeefluikje voor maatschappelijke bewegingen - meer dan genoeg. En ach, de Linkspartei heeft Sahra Wagenknecht - pardon, ik laat mij even gaan...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten