Wat een tijden toch! Normaalgesproken zou een van de vele interne ruzies in de VVD hooguit wat geamuseerdheid bij mij oproepen. Maar het lawaai dat neoconpinup Hirsi Ali produceert gaat de gebruikelijke ruzies in die club ver te boven.
Ali wil artikel 23 van de Grondwet schrappen, het pacificatieartikel waarin openbaar en zogeheten bijzonder onderwijs aan elkaar gelijk gesteld worden. Ali doet dit blijkbaar met de bedoeling om toekomstig islamitisch onderwijs tegen te houden. Want islamitisch onderwijs leidt tot terrorisme - dat is de nauwelijks verborgen boodschap onder dit streven.
Het artikel geldt als het sluitstuk van een soort stammenstrijd in Nederland tussen denominaties: de verlichte, veelal (ex-)hervormde liberalen die het openbaar onderwijs begunstigen; de roomsen, de diverse naar zwaarte te sorteren splitsingen van de Hervormde Kerk die hun School met den Bijbel enzovoort willen. Als je Arend Lijphart wilt geloven is door deze pacificatie bijna een burgeroorlog voorkomen. Wie weet, Nederland is wel het land waar de gezeten burgerij het roerige volkje zo veel mogelijk probeert te kalmeren. Het lukt niet altijd even goed, misschien lukt het steeds minder.
Hans Wiegel, de brallende blaag van de VVD uit de jaren zeventig, komt inmiddels op voor het pacificatieartikel. "De boel een beetje bij elkaar houden" is bij uitstek de bedoeling van dit artikel. Het heeft ook de ruimte gegeven aan de christen-anarchistische schoolexperimenten van Ortt, Van Mierop en Boeke, moet ik er bij zeggen.
Ik weet ook niet wat de zich noemende liberaal Ali er tegenover wil stellen. Puur staatsonderwijs blijkbaar. En zij gaat Wiegel verbaal te lijf. Hij heeft makkelijk praten vanuit Diever, in Het Land van Ooit. Weer niet uitgesproken boodschap: daar ziet het niet zwart van de allochtonen.
Tja - juist doordat Ali het zo makkelijk maakt te reageren maakt zij het moeilijk. Blijf met je rotpoten van onze rotWiegel af, zou ik bijna zeggen - maar dat is een reactie die verwijst naar een tijd dat "we" blijkbaar "onder ons" waren. Dat ik het ooit zou schrijven, o tempora!
Zo dan maar; Mevrouw Ali, in Diever en elders in den lande wonen ook mensen. Ja, het is bijna niet te geloven, u met uw grotestadsachtergrond, al weet ik even niet welke grote stad, kunt dit niet bevroeden, maar het is echt waar. En misschien hebben mensen uit Diever, of ze nu Hans Wiegel heten of niet, ook recht van spreken. Dat hoort bij de boel bij elkaar houden. Het hoort zelfs bij zoiets als democratie. Dit volsta.
[foto: deel van het orgel van de hervormde kerk in Diever].
Geen opmerkingen:
Een reactie posten