Sommige dingen horen gewoon waar ze horen te zijn. Van het voorjaar moest een loodgieter het een en ander herstellen in de badkamer. Sindsdien is het kammetje dat ik jaren geleden in Sligo bij de Poundshop heb gekocht van zijn vaste plaats op de wastafel verdwenen. Spoorloos. Mijn geestesoog ziet het nog af en toe op zijn plaats, maar het is weg. Het slijt wel een beetje, op den duur. Waar het gebleven is - of de loodgieter een of ander raar fetisjisme onderhoudt - onbegrijpelijk. Maar daar gaat het niet om. Het gaat om iets wat op zijn plaats is waar het is.
Langer dan ik leef maakt een tramlijn de bocht van de Marnixstraat naar de Elandsgracht, waarbij het hoekhuis Lijnbaansgracht/Elandsgracht getooid is met de enorme tekst: lees de bijbel het boek voor u.
Ik was even niet in de buurt toen lijn 17 een buslijn was, een rampzalige beslissing die dan ook teruggedraaid is. Vanaf 1962 reed er weer een tramlijn naar het Surinameplein, en die maakte de bewuste bocht. Tussen 1962 en 1971 was dit overigens lijn 27, alleen al opmerkelijk door het hoogste lijnnummer dat een Amsterdamse tramlijn ooit gedragen heeft.
Na 1971 was het weer jarenlang lijn 17. Later werd lijn 17 weer doorgetrokken naar Osdorp - eerst naar Meer en Vaart, vervolgens naar het Dijkgraafplein.
Maar op mijn geestesnetvlies is het de gewoonste zaak van de wereld dat er een tram de bocht omgaat met op de achtergrond de aanbeveling van de bijbel, en die tram gaat naar het Surinameplein. De overwegingen gingen korter dan ik ze kan opschrijven of overdenken - ik had mijn camera bij mij en kon de vergissing van de bestuurder - was die ook even terug in de tijd? - vastleggen vorige week. Een combino van lijn 17 naar het Surinameplein. Op de Elandsgracht. Op de valreep. (En ge moet op de foto klikken om het te kunnen zien).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten