"Lof en prijs" vind ik nog steeds een onverteerbare en onbegrijpelijke regel. "Prijs" in de betekenis van "prijzen van" - of als synoniem van lof dus - ben ik nog nooit ergens verder tegengekomen en het gaat tegen mijn taalgevoel in.
Je moet het kinderen niet te moeilijk maken, en al helemaal niet letten op negentiende-eeuwse auteursrechten. Heije mag blij zijn dat we zijn liedjes nog zingen.
Zo hoorde ik laatst in de supermarkt kwelen: "ja dan kwam hij zeker wel" in stede van "ja gewis dan kwam hij wel." Laat de kindertjes geen mysterieuze taal zingen of horen die bij het mysterie Sint-Nicolaas hoort en die net iets te moeilijk of ouderwets is. Bejjegek. De pabo-alumnus of -alumna voor de klas zoude er toch ook geen snars van snappen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten