26 november, 2005

Groen zijn de velden


Getoonzet door José Afonso (door deze ook gezongen),
gisteren gedraaid in de Mono in de versie van Teresa Silva Carvalho.
Commentaar van iemand: je verstaat er geen reet van maar het raakt je toch. (De bewoording spijt mij, maar zo was het nu eenmaal).
Laat staan als je het wel verstaat.
Een Nederlandse vertaling ben ik aan het maken als Werk in Uitvoering. Ik belast mij bij dezen ermee dit af te maken.
De prachtige stem van Teresa moet u missen. (LP Ó rama que linda rama, gedraaid naar aanleiding van de dertigste verjaardag van de contrarevolutie).

Het gedicht:

Verdes são os campos



Verdes são os campos,
De cor de limão:
Assim são os olhos
Do meu coração.

Campo, que te estendes
Com verdura bela;
Ovelhas, que nela
Vosso pasto tendes,
De ervas vos mantendes
Que traz o Verão,
E eu das lembranças
Do meu coração.

Gados que pasceis
Com contentamento,
Vosso mantimento
Não no entendereis;
Isso que comeis
Não são ervas, não:
São graças dos olhos
Do meu coração.

Luís de Camões

Obrigado a Sombra, medeblogger - die mij het overtikken bespaarde.

Geen opmerkingen: