"Sinte Sinte Maarten de koeien hebben staarten de meisjes hebben rokjes an hier komt Sinte Maarten an."
Als er een onzinniger manier is om een godsdienstig feest te seculariseren: het kan best, maar ik weet het niet. Dezer dagen liep ik een warenhuis binnen dat avontuurlijk winkelen belooft. Vanaf de ingang een haag van in het rood geklede mannetjes met een sok op hun hoofd en een wattenbaard. Zij kondigen aan dat over een week of zes de geboorte van ons Heer Jezus Christus van Nazareth wordt gevierd. Maar zelfs als opiniepeilingen opleveren dat 34,2% van de respondenten meent dat kerstmis de verjaardag van de kerstman is is het nog niet zo'n grove vervorming. We mogen aannemen dat de meeste mensen nog wel weten wat er gevierd wordt op 25 december.
Maar Sint Maarten? Ten zuiden van het IJ, en Joost mag weten waar verder zuidelijk in Nederland? De zoveelste reden om de kleintjes de straat op te jagen om te bietsen en net te doen of het een leuke oude traditie is.
Enfin, genoeg hier over - als u er niet bij was toen ik hier mijn eerste voordracht in het openbaar over hield in de Groote Weiver in Krommenie elf jaar geleden interesseert het u nu ook niets (ik weet ook wel dat u niet naar Krommenie kon komen).
Aardige iconografie van de soldaat-heilige - en hoe leerzaam: hij kleedt een naakte met de helft van zijn mantel, maar de naakte blijkt toch een grote doek voor zijn schaamte te hebben, want echt nakend kon de goede man niet afgebeeld worden. Je vraagt je af waarom niet: hij heeft Maarten geholpen heilig te worden zonder zelf ooit een kans hiertoe te hebben. Bij gebrek aan behoorlijke mantel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten