Het hervormend gespuis slaat weer toe

(Met dank aan Drs. P)
Een uiting van wat ik eerder sociaal-democratisme genoemd heb was het streven naar de emancipatie van de kansarme. Kansen bied je aan de kansarme door de eisen waaraan deze kansarme voldoen moet een stuk te verlagen.
Zo waren er de spellingshervormers, altijd al actief geweest - denk aan de heerlike uitingen van de Kollewijners -, maar zelden zo overtuigd van het goede van hun streven als in de jaren zeventig.
De arbijder wort vanzelf ge-emansiepeert als de spelling stukken makkulukker wort. Het is allemaal niet doorgegaan. Natuurlijk, de sociaal-democraat (-democratist) denkt de klassenmaatschppij op te heffen door anders te gaan sgreive. Maar dat is zijn of haar probleem.

Maar het hervormend gespuis waart nog steeds rond, al kruipt het sociaal-democratistische bloed allang weer elders (zie ook: stadsjongere). De voorkeursspelling werd opgeheven. Produkt en insekt moesten weer met een c (en hier waren geen varianten voorrradig - "insect" was niet eens een keuzemogelijkheid volgens het Groene Boekje).
We kregen de ruggengraat, de pannenkoek, de hartenklop en verloren de zeeë�end. Waarom je intussen weidevogel moest blijven schrijven is nooit adequaat uitgelegd. Of maneschijn. (Adekwaat, zo'n progressief sjibbolet, mocht niet meer).
Dat iets secondenlang duurde was niet meer uit te drukken. Nu ja, gespatieerd kun je het nog steeds schrijven: het duurt seconden lang.
Het Tweedekamerlid werd Tweede-Kamerlid. Het nieuwste ideetje van het hervormend gespuis is: maak er Tweede Kamerlid van. Dat de paardebloem paardenbloem wordt is in ieder geval consequent.
Maar wat lees ik bij Wim de Bie, die het weer uit NRC-Handelsblad heeft? "Ideeë�nloos" wordt "ideeë�loos". Je moet toch wat veranderen, nietwaar. En dat het Franse woord appè�l niet meer van de appel te onderscheiden is - de accent grave mocht toch al niet meer van het hervormend gespuis (de Belgen zeker, die Brussel Kongres lieten spellen om lekker niet-Frans te ogen).
Wat voor motivatie dit nu weer heeft - maar waarom afdalen in de hersesgimmen die aan dit Groene Boekje te pas komen? Mogten er ooid weer ijsen gestelt gaan worden aan de leeraaren op het baasiskolleezje, dan mag het hervormend gespuis het hun uitleggen.
Niet dat ik de uitdrukking ooit gebruik - zou ik plotseling een enorme aanvechting krijgen tot "idee�nloos"? Denk het niet...