De multiculturele samenleving is dood verklaard. We waren er naar op weg, was steeds het verhaal van sociaal-democratische welzijnswerkachtige opiniemakersters op zoek naar hun Gat in de Markt na het einde van den arbeider.
Ik weet niet of de dood het gevolg is van September the'leventh of van het hier niet los van te ziene optreden van Pim Fortuijn. In feite was het van begin af aan een smoesje, iets om het klassekarakter van de Nederlandse samenleving met een bont verfje van couscous en kouseband onzichtbaar te maken, wat nu eenmaal nooit zal lukken. Oftewel - een racistisch vertoog verhuld als antiracisme.
Maar het sociaal-democratisme slaapt niet, er moeten ambtenaren, functionarissen en kaderleden aan het werk blijven, nu en in de toekomst. De multiculturele samenleving is dood, leve de stadsjongere.
De stadsjongere is tussen de 15 en de 25 en woont in Rotterdam, Utrecht, Den Haag of Amsterdam. Het Apparaat heeft zelfs een publiek regionaal radiostation voor deze doelgroep ontwikkeld, en dit moet het klassieke station van Hilversum gaan vervangen. Wegens gebrekkige luisterdichtheid op de FM.
Roll over Beethoven, wij willen pokoes. Hm.
Toevallig weet ik wat het is om stadsjongere te zijn, en als er iets is wat je niet wilt zijn als stadsjongere, is het: stadsjongere. En je wilt niet als zodanig toegesproken of toegekweeld worden. Geen gat in de markt zijn voor stuurlieden van zinkende schepen. Geen vlotte taal toegeworpen krijgen van mensen die niet weten wat vlotte taal is. Als 25-jarige niet in een categorie gestopt worden met 15-jarigen. Als Amsterdammer heb ik zeker op die leeftijden alle andere Nederlanders altijd als boeren beschouwd - en even rondlopen op het Leidseplein op bepaalde uren weet dit gevoel weer helemaal boven te doen komen. Het is niet politiek-correct, maar het hoort bij de enige grote stad van dit land. En als het even meezit wil ik vooral niet als Nederlander toegesproken worden. Ik zou mij kunnen voorstellen dat dit voor veel zogenaamde stadsjongeren haast als vanzelfsprekend geldt.
Je ruikt het angstzweet bij dit gezoek naar een gaatje in de markt. De liefhebbers m/v van klassieke muziek zullen het nakijken krijgen. De stadsjongeren van de Raad voor de Publieke Omroep (o wat klinkt dit naar '40-'45) weten wel raad met die lui...
(KanYe West kan het ook niet helpen - stadsjongeren kunnen trouwens zijn naam niet spellen).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten