17 oktober, 2005

De politiek van de permanente paniek


Maar liefst zestig mensen in Zuidoost-Azi� zijn overleden aan van vogels naar mensen overgestapte griep.
Betreurenswaardig, zeker. Maar ik heb een sterk vermoeden dat in dit deel van de wereld veel meer mensen zijn overleden aan heel andere ziekten in de betrokken tijdsspanne dan aan de overgestapte vogelgriep.
De vogelgriep heeft evenwel alle ingredi�nten van de collectieve waanzin die de "markteconomie" beheerst.
In de eerste plaats heeft hij natuurlijke oorzaken. Dat kun je van iedere ziekte zeggen, uiteraard, maar zoiets ongrijpbaars als trekkende vogels die eventueel hun gevangen broeders en zusters besmetten maakt deze griep toch natuurlijker. Eigenlijk zouden al die malle trekvogels degelijk uitgeroeid moeten worden, moet de niet-uitgesproken gedachte zijn. Dat getrek moet maar eens afgelopen zijn. En voorlopig worden de gevangengehouden vogels grootschalig afgemaakt. De keuterboertjes in voormalig arbeidersparadijs Roemeni� zullen hun gans en hun kip inleveren. De Nederlandse pluimveesector jammert al dat een volgende uitroeiingsgolf het einde van de industrie zal worden. Met andere woorden: er zal fors betaald moeten worden aan de vogelfolteraars.

De verdachte totaal-andere, het wilde dier, is dus de eerste component.
De andere is hier bijna als siamese tweeling (ha!) aan verbonden. Dat de bijna-totaal-anderen in exotische zonnige vakantielanden aan de overgestapte griep sterven is tot daar aan toe. Maar de griep bedreigt Europa! Hij klopt aan de poorten: Turkije, de Donaudelta. Beeft, Europeanen.

Zestig doden in pakweg een jaar. Voor bijna alle besmettelijke ziekten zou het een aanvaardbaar laag cijfer zijn. Om maar te zwijgen over de slachtoffers van het autoverkeer.
Jacques Ellul verwoordde het eens prachtig: het kapitalisme is het verhaal van een waanzin verteld door een gek. Maar deze mooie omschrijving blijkt dan weer van Shakespeare - die het niet over het kapitalisme had.

Geen opmerkingen: