04 september, 2005
Opnieuw zondagmorgen, met een andere preek
Nu ik hier ben en het ultrarechtse geratel van 'talk radio' op de middengolf hoor bedenk ik dat dit weerzinwekkende gezwets hoogstwaarschijnlijk ook wel via het internet te beluisteren zal zijn. Maar goed: Rush Limbaugh.
Stembuigingen, intonaties, pauzes: het suggereert allemaal dat hij een redelijk mens is die nu toch eens echt iets kwijt moet over heel onredelijke mensen. Over de Loony left, hij kan het niet laten, hij moet het kwijt.
En wie vormen de loony left? Het blijkt over Hillary Rodham Clinton te gaan, of over senator Bill Nelson uit Florida. De Democraten vormen toch al geen echte oppositie, maar wat ze ook zeggen, het is krankzinnig links. Hier is iemand aan het woord die geen oppositie kan verdragen - en het wonderlijke is dat hij allang zijn zin heeft, maar dat is hem niet genoeg. Een groter raadsel dan de geestelijke vermogens van deze mijnheer, die aan zijn gekakel dik verdient, is zijn luisterpubliek. Na een paar minuten WEET je het toch wel met die man? Maar publiek en luistercijfers moet hij hebben, anders zat hij daar niet, nationwide op de praatradio.
Iets veel aardigers even: nog niet gehoord in de VS - het vertrouwde geluid van kerkklokken en zelfs een carrillon. In Portland Oregon. Ik moet er nog achter komen waar die kerk is - de enige toren van belang is die van het treinstation.
En nog veel aardiger: een Northern Soul-afficionado, tevens rocker, in het zelfde hotel. Ik kan hem aanraden alsnog de LP van de Human Beinz, die ik maar heb laten staan in afweging van conditie, gewicht en prijs, te kopen. Dat zal hij doen. En in de toekomst: Gloria Jones voor Maurice Strong (Mo), waar hij ook is, waar ik ook ben....
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten